Op vakantie

Na een ochtend vol interessante maar ook vrij ingewikkelde patiënten, ben ik blij als mijn volgende afspraak een vaccinatie blijkt te zijn. Het is leuk om je hersens te laten kraken, maar even een eenvoudig vaccinatieconsult tussendoor is ook wel even fijn. Een gezonde patiënt en gewoon gezellig met de eigenaren kletsen. 

Maar mijnheer en mevrouw van Dommelen zijn nog geen vijf minuten in mijn spreekkamer, als ik een vreemde spanning bij het echtpaar opmerk. Hun Mechelse herder Noa heeft duidelijk niets door want die dartelt vrolijk door de ruimte.

"Wilt u de kennelhoest-enting omdat Noa naar een pension gaat?" vraag ik aan het stel. De vrouw antwoordt bevestigend en begint een heel verhaal over het mooie all-in resort in Mallorca waar ze dit jaar heen gaan. Terwijl zij duidelijk erg uitkijkt naar deze vakantie, heb ik het idee dan het voor mijnheer van Dommelen allemaal niet zo hoeft. Hij kijkt wat nors voor zich uit en mompelt dat hij net zo lief weer met de caravan naar Frankrijk zou rijden. 

Als ik Noa heb onderzocht, is het tijd voor het toedienen van de vaccinatie. Deze specifieke enting wordt niet per injectie gegeven, maar is een vloeistof die in de neus gedruppeld moet worden. De hond laat alles gelaten toe, maar schrikt toch een beetje en moet niezen. Ze niest daarbij recht in het gezicht van haar bazin, die net aan het opsommen is hoeveel zwembaden er op het vakantieresort te vinden zijn. 

Mijnheer van Dommelen, zichtbaar geïrriteerd door het oeverloze gedweep over de vakantiebestemming, gnuift en zegt dan tegen zijn vrouw: "Oh jee schat, nu moet jij naar de kennel. Gaan Noa en ik wel weer lekker wandelen in Frankrijk". 

(Noot voor de bezorgde collega dierenartsen: Ik heb de eigenaresse natuurlijk even gewezen op de gezondheidsrisico's van dit voorval.) 

Nooit meer een blog missen? Volg me dan op Facebook!

Bron afbeelding